Józef Charytoniuk „Natura”

Zapraszamy na wernisaż wystawy akwarel i rysunków Józefa Charytoniuka „Natura”, który odbędzie się 11. listopada o godz. 19.00.

Józef Charytoniuk urodził się w 1949 r. w Reszlu, obecnie mieszka i tworzy w Wilczynach pod Srokowem. Po ukończeniu Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu (1968) studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1968-1975). Praca dyplomowa na wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki. W latach 1974-1978 zatrudniony jako asystent na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie. Od 1983 r. organizował, a następnie do 1990 r. kierował Zakładem Konserwacji Zbiorów Biblioteki Narodowej w Warszawie. W latach 1988-1998 kierował Pracownią Konserwacji Starych Druków i Rękopisów na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie, a od 1990 r. do 1998 r. był tam kierownikiem Katedry Konserwacji Starych Druków i Rękopisów. Uczestnik i organizator licznych konferencji krajowych i międzynarodowych poświęconych przechowywaniu, zabezpieczaniu i konserwacji zbiorów bibliotecznych. Od 1964 r. uczestnik i organizator licznych plenerów plastycznych. Swoje prace prezentował na wystawach zbiorowych i indywidualnych. Pomysłodawca Galerii Przyjaciół – cyklu wystaw sztuki współczesnej w Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie.

Delikatną, roztopioną na papierze akwarelką zapisuje swoje przeżycia i zachwyty. Oczarowania monotonią jesiennych pól, wiosennymi kępami trawy, trzcinami, które poplątał zimowy wiatr. Z plątaniny gałęzi pośród lasu wyławia plamy światła. Notuje. Tworzy barwny depozyt pamięci chwil, które mijają.

Nie interpretuje natury skupiony na oddaniu tego, co przyciągnęło jego uwagę. Czerwone dachy małych miasteczek, burzowe chmury nad sierpniowym polem, listopadowe zmierzchy nad brzeziną, beskidzkie pagórki skropione mgłami.

Piewca ginącego krajobrazu, pochylony nad wąskimi spłachetkami chłopskich zagonów ciągnących się pod horyzont. (Mariusz Wyczółkowski)