Wykład Jakuba Każarnowicza w ramach „Akademii 2024″.
Polskie i pruskie chorągwie nagrobne stanowiły ewenement w Europie XVI-XVIII wieku jako unikalna forma oznaczenia miejsca pochówku szlachcica, urzędnika państwowego, rycerza chrześcijańskiego we wnętrzu kościelnym. Zarówno zachowane do naszych czasów jak i istniejące jedynie w źródłach epitafia w formie proporców nagrobnych wykazują dużą różnorodność pod względem ikonografii, materiału oraz kształtu.
Z istniejących w historii kilkuset chorągwi do dnia dzisiejszego przetrwało zaledwie 21 obiektów – 11 polskich i 10 pruskich – zachowując pamięć nie tylko o zmarłych często przedstawianych na prawej stronie ale także o zwyczajach funeralnych naszych przodków oraz mentalności okresu XVI-XVIII wieku.